BEAT!

Sezon başında Bank Asya’nın zirvesinde olacak takımlar tahmininde hiç de kimsenin tutturamayacağı bir zirve ile karşı karşıya kaldık son 5 maça girerken. Süper Lige merhaba diyen Karabükspor ve demeye çok yaklaşan Bucaspor sürpriz ikili olarak gelecek sezon bir üst seviyede mücadele edecek gibi görünüyor.

İşçi kenti Karabüksporiçin daha derli toplu bir yazı yazmanın sözünü vererek bu haftasonu Karşıyaka ile karşılaşan Bucaspor takımı ve son maçı üzerine bir şeyler yazmaya çalışacağım.

Buca ilçesi İzmir’in yüksek nüfusa sahip ama ekonomik olarak alt-orta sınıftaki insanların ikamet ettiği bir bölge. Üzerinde kurulu olan 9 Eylül Üniversitesinin ilçeye katabileceği sosyal ve ekonomik değerleri bile doğru düzgün ortaya çıkaramamış bir yer. Yerlisi hala Konak’a, Alsancak’a giderken “İzmir’e gidiyorum” der. İzmir’in bile içselleştirmediği bir yerdir Buca.

Buca’nın başarı hikayesi aslında yakın zamanda Almanya’da mucizevi çıkış yakalayan Hoffenheim örneğiyle benzeşir. Daha yeni çıktığı Bank Asya 1. Lig’i bir sezonda atlayarak Süper Lig kapılarına dayanmak dışarıdan bakınca kontrolsüz bir yükseliş gibi görülüyor. Peki gerçekten öyle mi?

Öncelikle Bucaspor’un uzun yıllardır fabrika gibi işleyen ve her dönemde gerekli ilgi alakanın gösterildiği altyapı sistemi bilinmesi gerekiyor. İlçenin Kaynaklar bölgesine yakın zamanlarda taşınan altyapı tesisleri ülke standartlarına göre oldukça yüksek kalitede. En alt yaş kategorisinden, üst kategoriye kadar her seviyede turnuvalardan başarılı sonuçlarla dönen bir takım Bucaspor. 16 yaş altında yıllardır zirvede olduğunu konunun ilgilileri hariç pek kimsenin bildiğini zannetmiyorum.

İlçenin daha ayrıksı bir yanı da yıllardır İzmir’in kanayan yarası olan çekememezlik ve nefret duygularıyla sarılı bir camia olmayışında ortaya çıkar. Cumartesi-Pazar günleri sokaklarda formalarıyla maça-antremana giden sayısız çocuk görmek ilçe sakinleri için hiç şaşırılıcak bir durum değildir. Buca futbolu yalnızca kazanmak için sevmemiştir yıllar boyu. Oynamayı da sevmiştir beraberinde. Yılların alttan gelen bu büyük dalgası sonucunda da artık kazanmanın vakti de gelmiş gibi görünüyor.

Yukarıda bahsettiğim altyapı hadisesi, birkaç yıldır oluşturulan kadroda tecrübeli ama Yılmaz Özlem, Mehmet Polat gibi yürekli oyuncuların kattığı harçla iyi futbol oynayan ve pes etmeyen bir takım yarattı.

Son Karşıyaka maçında 10 kişi kaldıkları ve 2-0’dan beraberliğe gelmiş oyunda pes etmeyerek yerli İbrakadabra Mehmet Battal’ın golüyle 3-2 galip gelmeyi bildiler. Mehmet Battal ülkenin Hakan Şükür sonrası sendrom yaşadığı pivot sanrafor rolü içinde biçilmiş kaftan gibi görünüyor. Uzun boyuna ve ağır görüntüsüne rağmen, ayaklarına hakim ve topla beraber patlama yapıp ani süratlenebilen bu golcü takımın kalitesini de doğrudan etkiliyor.

Kariıyaka maçında 4-1-3-2 düzenine yakın bir varyasyonla sahadaydılar. Hücumu düşünen bir mantalite sahibi takım Buca. Sol açık Erkan Taşkıran’ın fuleli ve yüksek teknikle sürdüğü oyun, sağda aynı biçimde sağ kanatta Zafer Çevik tarafından sürükleniyor. İleri ikilide de tecrübeli Yunus Altun ve Mehmet Batdal uyumlu bir ikili oluşturuyorlar.

Karşıyaka için ciddi anlamda zirvede varolma manasına gelen maçta sonuç yeşil-kırmızılılar için hüsran oldu. Erdoğan Arıca’nın yakın zamanda başına geçtiği ekip, 2. yarıda 2 gol bularak maça ortak olduysa da mücadelenin sonunu getiremedi. Özellikle Erçağ’ın oyuna girişi ile canlanan ekip Buca’nın zayıf karnı yan toplarla rakibini zorlamaya çalıştı. Sonunda da Okan ile golü de buldu. Fakat yeterli olmadı. Şimdilik Kaf-Kaf play-off ümitlerini önündeki maçlara bıraktı. 

Yılların tribün geleneğini taşıyan Karşıyaka İzmir Atatürk stadında misafir seyirci olmasına rağmen Evsahibi gibi baskın bir tezahürat ile takımına büyük destek verdi. Bucaspor ise bu denli üst-düzey gerilimi yeni yeni yaşayan genç ağırlıklı taraftar profiliyle takımına destek vermeyi maç boyunca bırakmadı. Bucaspor seyircisi için söylenmesi gereken bir önemli söz de futbolu çirkenleştirecek davranış biçimleri, hakaretler ve aksiyonlarla alakası olmayan takımının arkasında dimdik duran bilinçli bir taraftar kitlesi olduğu yönünde olmalıdır. Maç esnasında zor durumda bulunan, 2-0 geriye düşen ve maçın içerisinde bir süre polisle çatışan Karşıyaka seyircisine yönelik provokatif tutum sergilemedikleri gibi İzmir’in düşman kardeşlerinin kavgasına ortak olmayacaklarını da açıkça gösterdiler.

Süper Lig’e bir sarı-lacivertli takımın daha gerekli olmadığını düşünmekle beraber Buca’nın heyecan getireceğini söyleyebilirim. Abdullah Avcı’nın İBB’de kurduğu mütevazi takımın bir benzerini oluşturabilir ve futbolu severek oynamaya devam ederlerse Hoffenheim gibi bir başarıya Bucaspor da rahatlıkla ulaşabilir.