BEAT!

2010 Dünya kupası başladı ya biz de futbolsuz günlerimizden kurtulduk. dünyanın en büyük futbol organizasyonunun gelişi de epeyi gürültülü oldu. Ne yazıktır ki, her maç anlamsız bir gürültüyle başlıyor, anlamsız gürültü devam ediyor ve bu gürültüyle başımız şişmiş bir şekilde maçları tamamlıyoruz.

Neyden bahsettiğimi herkes anladı sanırım. Başlıkta da yazdım neyden bahsettiğimi, anlamayanın futbolla ilgisi yoktur sanırım.

Aslında bunun böyle olacağı tahmin ediliyordu zira son konfederasyon kupasında her şey ortada, vuvuzelalar gayet sinir bozucuydu. Yine de gönül, Güney Afrikalı dostlarımızı birileri uyarır, yapmayın güzel kardeşim falan der diye umut edip durdu.

Oldu mu peki? Tabi ki olmadı. Vuvuzela şov, futbolun önüne geçmeyi başardı. Antrenörler, oyuncular, yorumcular vs herkes şikayet ediyor bu geleneksel müzik enstrümanından. Öyleki yasaklanmasını istemeye kadar vardırdı insanlar. Hatta kullananlara ceza uygulanmasını bile isteyenler var.

Şimdi bir durup düşünelim. Neden farklı ülkelerde yapılıyor bu kupa diye. Mesela neden Güney Afrika'da yapılır. Neden daha önce ABD'de yapılmıştı? Neden Japonya-Güney Kore'de düzenlendi? Amaç futbolu farklı kültürlere taşımak, bu büyük coşkuyu dünyanın her yerinde yaşamak değil miydi?

Vuvuzela denen alet-i mahlükat da bu adamların kültürlerinin bir parçası. Seviyorlar bu zımbırtıyı ne yazık ki. Ve insanları sinir etmek için değil, sevdikleri için çalıyorlar. Peki şimdi biz bu insanların geleneksel kültürlerinin bir parçasını red edeceksek, memnuniyetsizliğimizi onları hor görmeye vardırarak göstereceksek ne anladık bu işten. Tamam ben de çok hoşlaşmıyorum bu aletten ama kimseyi de kendi alışkanlıklarım üzerinden yargılayamam. Dünya farklı kültürlerle güzel, futbol bu kültürleri paylaştıkça zengin...

Son zamanlardaki modaya uyalım bir de özet geçelim: Kimse yeni oryantalizmler üretmeye kalkışmasın. Bu oyunu seviyoruz, o kadar!