BEAT!

2009-2010 sezonu başlarken Galatasaray'ın başında Frank Rijkaard, takımın hücum hattında da Elano, Keita, Arda, Kewell, Baros, Nonda vardı. Yetmedi bu 6 cengaver bir de Jo ve Dos Santos katıldı hücum ekibine. Her şey rüya gibiydi, her şey inanılmayacak kadar fazla iyiydi. Güzel futbol, bol gol ve ışıltılı yıldızlarla başladı sezon. Galatasaray atıyor, taraftar arkasına yaslanmış güzel futbolu izliyordu. Ne yazık ki sezonun devamında işler pek de iyi gitmedi. yanlışlar, yanlışları kovaladı, Galatasaray sürekli irtifa kaybetti...

2010-2011 sezonu başladığında ise bu göz kamaştırıcı hücum ekibinden geriye, Kewell, Arda ve Baros kalmıştı. Elano'nun görevini ise Misimoviç üstlenecekti. Durum geçen sezon kadar pürüzsüz değildi. Rijkaard'ın gerisinde başarısız bir sezon ve onun arkasında duramayacak kadar yıpranmış bir yönetim vardı. Keita yüksek ücret karşılığında satılmış, Elano evinin yolunu tutmuştu. Takımın kaptanı Arda ise futbolundan daha çok özel hayatı ile anılır olmuştu.

Galatasaray için tek umut yeni stadyumdu. Yılan hikayesine dönen stadyumun sezon arasında açılması planlanıyordu. Türk Telekom Arena'yı çok bekledi Galatasaraylılar. Bunu bilen yönetim de her başarısızlığını bu stadyum hamlesiyle örtmeye çalıştı. En sonunda TT Arena'ya taşındı takım ama bu modern stadyumun sahasında oynayacak bir futbolu kalmamıştı Galatasaray'ın. Cem Yılmaz iyimser bir şekilde sahanın oynattığını iddia ededursun, sahaya çıkan 11 futbolcu gittikçe özgüvenini kaybediyordu.

Bu arada Rijkaard gitmiş yerine popülist bir hamleyle Hagi gelmişti. Hiçbir teknik direktörlük başarısı olmayan Hagi'yi ikinci kez takımın başına geçirmek sadece taraftarın gözünü boyamakla açıklanabilirdi. Ama Hagi o kadar kötü bir performans çizdi ki bu boyanın etkisi de pek fazla sürmedi.

Galatasaray kötü gittikçe yönetimle taraftarın arası da bozuldu. sona doğru ilerleyen bu ilişkinin kopma noktalarından biri de TT Arena'nın açılışıydı. Bayram günü olması beklenen açılış gittikçe bir trajediye dönüştü. Galatasaray yönetimi de bu trajediyi yönetemedikçe taraftarın Adnan Polat yönetimiyle pamuk ipliğine bağlı olan bağı kopuverdi.

Tüm bu trajedi, Polat yönetimin idari olarak ibra edilmemesiyle son buldu. Kılıçlar çekildi, kozlar oynandı, Adnan Brothers ve Hagi bavulunu toplamak zorunda kaldı.

Galatasaray'ın şimdi önünde bir kongre, elinde bitmiş bir sezon ve eskimiş bir kadro var. Yepyeni bir stadyumu olan Galatasaray'ın içini dolduracak 55.000 kişi bulabilmek için epeyi plan yapmaya ihtiyacı olacak.