BEAT!

İyisiyle kötüsüyle bir sezonun daha yarısına geldik. Son yıllarda alışkanlık oldu ligimizde, ilk yarılar sürpriz takımların liderliği ya da başarılı performanslarıyla geçiyor. Bu sezon da ilk yarının lideri Kayserispor olabilirdi. Son haftaya lider girerek bunu başarmaya da çok yaklaşmışlardı. Makukula ve Cangele ikilisinin sürüklediği sarı-kırmızılı ekibin Tolunay Kafkas yönetimi altında istikrarlı gittiğini söylemek lazım. Siyahi yıldız Makukula 13 golle açık ara gol krallığında lider. Çoğu zaman savruk stili ve disiplinsiz davranışlarıyla eleştirilen Arjantin’li yıldızlarıysa yaptığı 7 asistle, Arda Turan’ın arkasında ikinci sırada bulunuyor.




Ligin bir diğer formda takımıysa Bursaspor. Puanları 35 sıralamadaki yerleriyse 3.lük. Eli yüzü düzgün efendi teknik adam Ertuğrul Sağlam, Beşiktaş sonrasında yeniden bir doğma operasyonunu iyi yönetiyor gözükürken; her zaman için futbol şehri ünvanıyla anılmış fakat yine de uzun yıllardır iddialı bir takım oluşturamamış Bursa ekibini de gelecek için umutlandırıyor. Timsahların orta sahası bir virtüöze emanet. Onun için zaten bir kaç paragrafımızı ayırdık. Evet Ivan Ergiç’ten bahsediyoruz. Ligimizde ilk sezonunu yaşayan Sırp yıldız akılda kalıcı bir performans bırakmayı başardı. Diğer yanda da tabii ki Sercan Yıldırım duruyor. Herkesin çok şey beklediği bu genç adam zaman zaman parlasa da hala kendisininden beklenenleri tam anlamıyla verebilmiş değil.



İlk 5’in diğer 3 takımıysa İstanbul’un 3 büyüğünden oluşuyor. Lider Fenerbahçe önce ligin en iyi başlangıç rekorunu kırdı, sonraysa kendi en uzun yenilgi rekorunu egale etti. Lige golleriyle başlayan Güiza devamında yine bildiğimiz adam oldu. Yine de karşı ağlara yolladığı 7 gol fena gözükmüyor. Yeni Brezilya’lılardan Christian zaman zaman sevimsiz kaçan sertliğine rağmen oldukça istikrarlı ve yararlı bir orta saha oyuncusu olduğunu kanıtlarken, Andre Santos büyük yeteneğine rağmen istikrarsız performansıyla çoğunlukla taraftarını üzdü. İkinci yarıda asıl yerinde oynayarak daha faydalı olmanın ve Dünya kupasında Brezilya Milli Takımın kadrosunun içinde olmanın yollarını arayacak hiç kuşkusuz. Lig ikincisi Galatasaray rüya hücüm hattına rağmen istikrarı bir türlü yakalayamadı. İstikrarsız performanslarının en önemli sebebiyse belki de santrafor oyuncularının uzun süren sakatlıkları oldu. Bir ilah gibi karşılanan Reykard, ilerleyen haftalarda kıyasıya eleştirilirken, Elano hala bekleneni tam anlamıyla verebilmiş değil. Ligin ilk yarısını beşinci sırada bitiren Beşiktaş bir türlü taraftarının arzuladığı oyunu gösteremedi. Türkiye’nin yurtdışında en başarılı oyuncularından biri olan Nihat, keşke hiç gelmeseymiş dedirten bir görüntü çizdi. Ernst geçen yılın ikinci yarısı olduğu gibi takımın en istikrarlı oyuncusuydu. Ona hucümda destek verebilecek bir orta saha oyuncusunun çıkmaması Beşiktaş’ın gol sıkıntısı çekmesine neden oldu. Nobre atamadığı gollerle saç baş yoldururken, Tabata neden geldim İstanbul’a türküsünü çığırıyordu. Şimdi Beşiktaş, kaptanı Delgado’yu bekliyor ve her şeye rağmen hala lig yarışının ciddi bir şekilde içindeler.



İlk 5’e kısa da olsa değindikten sonra diğer dikkat çeken takımlara da genel bir bakış atmakta fayda var. Ankaraspor, gündemi uzun bir süre meşgul ettikten sonra ligten ihraç edildi. Jürgen Röber ve oyuncuları hiç de fena olmayan bir performans gösteriyorlardı oysa. Gökçek içine girdiği her şeyde yaptığı gibi yine işin tadını kaçırmayı başardı. Ankara’nın bir diğer takımı Gençlerbirliği yine Bundesliga apoletli teknik direktörü Thomas Doll komutasından iyi bir iş çıkardı. Eğer sabır göstermeyi başarabilirlerse gelecekte iyi bir takım bizi bekliyor demektir. Sivasspor ve Uygun birlikteliğinin de sona erdiğini gördük bu sezon. Uygun, demeçeleriyle artık o kadar antipatik bir hale gelmişti ki istafa etmek zorunda kalmasına çok da fazla üzülen olduğunu sanmıyorum. Diyarbakır ve Kasımpaşaspor ilk devrenin mücadeleci takımlarıydı. İki takım da kısıtlı imkanları, sıkıntılı hallerine rağmen, Çanakkale geçilmezi başarıyla uyguladılar ve küme düşmenin her zaman kağıt üstünde gerçekleşmediğini en azından ilk yarı itibariyle gösterdiler. İki takımın bir diğer benzer yönüyse nevi şahsına münasır teknik direktörleri Yılmaz Vural ve Ziya Doğan’dı. İBB, Abdullah Avcı yönetiminde yine iyiydi. Avcı, takımında her zaman için belli bir çizgiyi yakalamayı başarıyor. Ama maddi imkansızlıklardan olsa gerek başaltının bir parça önüne geçmeyi hala kotarabilmiş değiller. Tabii bir de Ankaragücü faciasından bahsetmek gerekecek. Vassell’li günler çok da parlak değil. Ankaraspor’u içine alan takım, onların gösterdiği performansın yarısını bile gösteremedi. Geriye dokunmadığımız, Manisaspor Antalyaspor, Gaziantepspor, Eskişehirspor, Denizlispor ve Trabzonspor kalıyor. Karadeniz ekibine ayrı bir sayfayı ileride ayıracağımızı söyleyelim baştan. Eskişehirsporsa lige sıkı sıkıya tutunmuşa benziyor. Futbolu bu kadar çok seven bir şehrin takımının ligimizde olması da bizim hoşumuza gidiyor. Antalyaspor da yine Mehmet Özdilek yönetiminde huzuru bulanlardan, Manisaspor ve Gaziantepspor’la beraber güvenli yerlerinden memnun gibiler. Aynı şeyi Denizlispor için söylemek çok da mümkün gözükmüyor. Eski kaptanları Yusuf’a duydukları özlem bir kenara takımı takviye edemezlerse hiç şüphesiz ligin düşmeye en büyük adaylarından biriler.

Süper ligimiz ilk yarı itibariyle böyleydi. Takım bazlı genel bir değerlendirmesini yapalım dedik öncelikle, gözebatan oyunculara da ikinci yarı başlamadan değinmeye çalışacağız. Tabii unutmadan belirtmek gerekir bu sene de hakemler her haftanın gözde aktörleriydi. Büyük takımlar hemen hemen her hafta isyanlardaydı. Şüphesiz hepsinin de ayağı kaydırılmaya çalışıyordu. Aziz Yıldırım yine bir kısa istfa-geri dönüş operasyonu yaşadı. Hakemler demişken, Cüneyt Çakır’ın UEFA’nın elit 28 hakemi arasına seçildiğini de söylemek boynumuzun borcudur.