BEAT!

Türk futbolunda bir devrim olur muydu? Bu cesareti ve başarıyı yakalayabilecek bir cesaret var mıydı? İhtilal Anadolu'dan başlayacaktı ve tüm ihtilaller gibi dramatik bir sona imza atacaktı.

Az çok yazdık çizdik Bursa'yı. Ivan Ergiç'e ayrı bir sayfa ayırdık, saha içi ve dışında yaptıklarından dolayı. Ertuğrul Sağlam'a saygımız vardı, dimdik durmaya çalıştık karşısında. Volkan Şen hızlı ve teknikti; Ozan İpek tam bir kanat adamıydı. Ivankov özel bir kaleciydi, Bursa taraftarı takımı için her şeyi yapmaya hazırdı...

Bu takım şampiyonluğu hak etti. Yendiler herkesi, iyi oynayarak yendiler çoğunu. Kaybettiklerinde dimdik durmayı başardılar. Bursa, Ali Sami Yen çimlerine gömerken liderliklerini, çizmede bir diğer sürpriz takım A.S. Roma, Sampdoria karşısında liderliğe veda ediyordu. Roma maçı kaybettiğinde şampiyonluğu da kaybetmişti. Totti'nin yüzündeydi bu yenilgi. Göz yaşlarındaydı futbolcuların yılgınlık. Oysa benzer saatlerde Bursa, Galatasaray beraberliğiyle liderliğe veda ederken, sadece bir maç kaybetmişti. Biliyorlardı ligin bitmesine daha zaman olduğunu. sonunda ne mi oldu? A.S. Roma her şeyin ikincisi olurken, Bursa Türkiye Liginin haklı şampiyonuydu...

Her şey dramatik oldu. Fenerbahçe'nin kazanamayı hak ettiği bir maçta alamadığı puanlarla şampiyon oldu Bursa. Ama işler o kadar da basit değildi. Bursa onları şampiyon yapan puanları tüm bir sezon boyunca topladı, tıpkı Fenerbahçe'nin şampiyonluğa yetişemeyen puanlarını tüm bir sezon boyunca toparladığı gibi.

Ertuğrul, mağrur ve mütevaziydi. Fenerbahçe taraftarı takımını şampiyon olarak görmeli ve o şekilde saygı göstermeli diyordu. Ben Fenerbahçe'li olarak onun samimiyetinden şüphe duymuyordum.

Bursa'nın önünde gelecek var. Bir şampiyonun geleceği bu. Seneye şampiyonlar liginde oynayacaklar. Ve onlar için plan vakti. Türkiye'nin yeni büyüğünün yaratılma projesi için plan vakti. Ha ola ki yapamazlar, beceremezler... Olsun onlar yeterince büyük bir şeyi başardılar zaten.